BMI nie jest wystarczającym wskaźnikiem wagi

W każdej encyklopedii na dobre zadomowił się termin BMI, czyli wskaźnik, który ma na celu pokazać prawidłową, odpowiadającą normom wagę ciała.

Twoje dobre zdrowie – to normalna waga?

We współczesnym świecie wpaja się, że waga jest najważniejszym wskaźnikiem w życiu. Niektórzy ludzie woleliby umrzeć, niż być otyłym. BMI, akronim od Body Mass Index – Indeks/Wskaźnik Masy Ciała, nic nie ma związanego ze zdrowiem, nawet nie mówi o predyspozycjach do choroby, nie jest powiązany ze stylem życia, dietą, środowiskiem. Stan zdrowia człowieka jest powiązany z wagą ciała, lecz nie tylko z nią. Są ważne inne zmienne jak: rozmieszczenie tkanki tłuszczowej, aktywność fizyczna, typ budowy ciała itp.

Poziom energii

Ludzki organizm w pełni sił przeżywa co najmniej kilkadziesiąt lat.  Ludzie naturalnie mają mnóstwo energii, by móc funkcjonować w pełni sił na co dzień. Dzieje się tak z powodu właściwego metabolizmu komórkowego, homeostazy ustroju, hormonów oraz równowagi biochemicznej w układzie nerwowym. Energia jest ściśle związana z naszym stanem emocjonalnym, również nasza postawa ma wpływ na poziom energii. Jeśli brak Ci energii może to być powiązane z poziomem toksyn w organizmie.

Wyniki BMI

Uzyskany wynik, musimy odnaleźć w tabeli BMI i dopasować go do jednego z przedziałów, aby móc określić naszą wagę względem reszty populacji:

Wynik poniżej 18 oznacza niedowagę

18 – 25  jest to waga w normie.

25,01 – 30 to nadwaga.

30,01 i powyżej to otyłość.

Możesz też skorzystać z dostępnych w sieci kalkulatorów BMI.

Zgodnie z wytycznymi BMI, jeśli Twoja waga nie jest w granicach normy, czyli od 18 do 25 to oznacza, iż musisz coś z tym zrobić. Ponieważ, czym bardziej wskaźnik będzie odstawał od „normalnego” przedziału, tym bardziej będziemy narażeni na różne dolegliwości oraz choroby. Tak brzmi tradycyjne rozumienie wskaźnika BMI, lecz rozważmy pewien przykład, by udowodnić, iż wskaźnik BMI jest zbyteczny i niczego nie udowadnia, nie wskazuje i jest czysto populacyjnym wskaźnikiem, bez odniesienia do zdrowotnych aspektów. Posłużymy się teoretycznym przykładem wysokiego mężczyzny o wzroście 190 cm i wadzę 68 kg, jest w wieku 24 lat. Z danych możemy już stwierdzić, iż jego budowa ciała jest smukła. Obliczmy jego BMI wg wzoru, czyli: wagę ciała dzieloną przez wzrost w jednostkach metrycznych, podniesioną do kwadratu, , tj. 68/1,90×1,90= 18,83. Zgodnie z powyższą tabelą, ów osobnik mieści się minimalnie w normie, lecz jest bliski niedowagi. Jego zakres normalnej wagi BMI 18-25 mieści się od 65 kg do 90,5 kg tj. zakres aż 25,5 kg. Dochodzimy do absurdu, że osoba ważąca przez całe życie 68 kg, z ukształtowaną masą kostną może swobodnie przytyć 25 kg i być uważany za zdrową wagę. Nie uwzględnia to osób, które uprawiają sport i waga 63 kg jest właśnie normlana lub 110 kg również.

Powyższa klasyfikacja wykazuje dużą rozbieżność i brak zgodności z zawartością tłuszczu w ciele. Jednakże błędne daje interpretacje jako stan odżywienia u osób wysportowanych lub uprawiających sport, gdzie większa masa ciała jest związana z dobrze rozwiniętą tkanką mięśniową, a nie tłuszczową.

BMI sportowe

Czy BMI dotyczy biegaczy, biegających na długich dystansach? Oczywiście, że nie. Są oni bardzo szczupli, czują się świetnie w swojej wadze odnosząc wysokie wyniki sportowe. Waga sportowców, gra bardzo dużą rolę, aby być silnym lub zwinnym i szybkim. Sportowiec dzięki odwiedzanej wadze, która często jest niskim BMI, który odpowiada za sukcesy sportowe. Również wysokie BMI to nie oznaka otyłości, zawartości tłuszczu w ciele u sportowców, lecz dowód wysokiej siły.

BMI nie może być stosowane u dzieci, sportowców, osób starszych, kobiet w ciąży oraz osób chorych, które mają obrzęki. Również nie sprawdzi się u osób z otyłością miejscową lub z zaburzeniami wagi.  Przede wszystkim współczynnik BMI dotyczy zdecydowanie populacji a nie osoby indywidualnej.

Czy BMI jest powiązane ze zdrowiem?

Wysokie BMI nie oznacza natychmiast złego stanu zdrowia oraz zwiększonego ryzyka zapadnięcie na choroby układu krążenia, cukrzycą typu 2, powiązane z nadmierną wagą. Powyżej zostały wyjaśnione przypadki, gdzie BMI nie ma racji bytu. BMI nie ukazuje rozmieszczenia tłuszczu, ani poziomu tkanki tłuszczowej oraz mięśniowej. Osoba umięśniona waży więcej z powodu umięśnienia, bo 1kg mięśni zajmuję większą objętość niż 1 kg tłuszczu. Z powodu wskaźnika BMI osoby uprawiające sporty siłowe uznane są jako otyłe. Waga to nie jest jedyny wskaźnik, liczy się kompozycja ciała, nie oblicza gęstości ciała

Wskaźnik BMI, został opracowany ponad 200 lat temu i nie powinien być stosowany współcześnie, gdzie występuje bardzo wiele zmiennych, w tym bardzo zmieniło się środowisko i wiele osób uprawia różnorakie sporty. Niejednokrotnie osoby otyłe mają mniej problemów zdrowotnych, dzięki większej aktywności fizycznej, niż osoby o „normlanej” wadze ciała.

Może Ci się również spodoba

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *